با کاهش فروش خودرو و رقابت شدید چین، شرکتهای قطعهسازی آلمان میان سقوط و سازگاری دستوپا میزنند؛ برخی با موفقیت مسیرهای جدید یافتهاند، اما دیگران در آستانه بحران هستند.
در حاشیه نمایشگاه بینالمللی خودروی مونیخ (IAA Mobility)، در حالی که خودروسازان آلمانی مدلهای جدید خود را معرفی میکنند، صنعت قطعه سازی آلمان با چالشهای جدی در مسیر گذار به خودروهای برقی مواجه است. این تحول ساختاری، شرکتهای زیادی را مجبور کرده تا مدلهای کسب وکار خود را تغییر دهند — بعضی با موفقیت، برخی با خطر فروپاشی.
کاهش سهم خودرو و تنوع بخشی
شرکت Maxfeld در منطقه Franken که تا چند سال پیش ۷۵٪ درآمد خود را از تولید قطعات خودرو به دست میآورد، اکنون فقط ۳۰٪ از درآمدش به این حوزه وابسته است. مدیرعامل شرکت، کریستین شاستر، اعلام کرده که شرکت با تمرکز بر قطعات غیر وابسته به نوع پیشرانه (اعم از بنزینی یا برقی) مانند حسگرهای هوا و کانتکتهای باتری، و همچنین ورود به حوزههای جدید مانند صنعت مبلمان و آشپزخانه، توانسته درآمد سالانه خود را از ۱۰ به ۱۵ میلیون یورو برساند. تعداد کارکنان نیز از ۶۰ به حدود ۸۵ نفر افزایش یافته است.
مشکلات غولهای قدیمی
در سوی دیگر ماجرا، شرکت بزرگی مانند ZF با بدهیهای سنگین، خطر تعطیلی برخی کارخانهها و تعدیل نیرو مواجه است. اتحادیههای کارگری از جمله IG Metall طرحهای جایگزینی را پیشنهاد دادهاند که شامل تولید قطعات بدون وابستگی به نوع پیشرانه میشود. با این حال، به گفته رولاند وهرر، نماینده IG Metall، مدیریت ZF هنوز تمایل یا منابع کافی برای اجرای کامل این طرح ندارد — با وجود اینکه بازگشت سرمایه آن در عرض سه سال ممکن است.
یک «ماراتن» برای بقا
رونالد کونهت، کارشناس حوزه خودرو در اتاق بازرگانی نورنبرگ (IHK)، میگوید: «بیش از ۹۰٪ شرکتها میدانند که مدل قبلی دیگر کارآمد نیست.» شرکتها به دنبال بازارهای جدیدی چون تجهیزات پزشکی، انرژی و صنایع دفاعی هستند. اما گذار به این بازارها نیازمند زمان، سرمایه و تخصص است.
یکی از دلایل اصلی این تحول، تفاوت در میزان نیاز به قطعات است: یک خودروی برقی تنها به حدود ۱۰٪ قطعات مدلهای بنزینی نیاز دارد، و این یعنی بسیاری از تولید کنندگان باید به کلی خود را بازتعریف کنند.