به عنوان مثال گوجه فرنگی که شاید برایتان عجیب باشد اما باید بدانید که یک گوجه نارس و یا برگ ها، ریشه ها و ساقه های آن دارای مقدار زیادی از توماتین می باشد اما توماتین

چیست؟ این ماده یک سم بسیار ضعیف برای انسان ها به حساب می آید که در واقع یک ترکیب آلکالوئید می باشد. البته که خوردن گوجه فرنگی به هیچ وجه باعث مرگ انسان

نخواهد شد اما اگر در مصرف آن زیاده روی کنید ممکن است مشکلات گوارشی به سراغ شما بیاید.

تا به حال به هسته ی میوه هایی مثل سیب، گیلاس و هلو دقت کردید که هم سفت هستند و هم مزه ی تلخی دارند و در کل نامطبوع هستند، خب این در واقع به سیستم دفاعی این

گیاهان و میوه ها بر می گردد که اجازه نمی دهد حیوانات دیگر این هسته را بخورند اما چرا؟ در داخل هسته ی این میوه ها ترکیب سمی آمیگدالین قرار گرفته است و با برخورد آن با

اسید معده تولید سیانید (سیانور) می کند که همه می دانیم چقدر این سم خطرناک است. اما جای نگرانی هم نیست اگر به اتفاق و تصادفا هسته ای را خوردید، باید بدانید که بدن

انسان می تواند آن را دفع کند البته نه مقدار زیادی از آن ها را پس مراقب باشید چرا که اگر زیاد از حد هسته ها وارد معده شوند خطرات جدی را در برخواهند داشت.

همه می دانیم که حبوبات را باید به طرز صحیح و کامل پخت چرا که اگر پخته نشده مصرف شود باعث به وجود آمدن مشکلات خفیف در دستگاه گوارشی انسان می شود اما حبوباتی

که از این قانون پیروی نمی کند لوبیای قرمز است. به دلیل وجود ترکیب فیتوهاماگلوتینین در لوبیای قرمز باید حتما آن را کامل و صحیح بپزید و اگر آن را خام و یا حتی نیم پز مصرف

کنید دچار اسهال و استفراغ شدید می شوید. گرچه این ترکیب و لوبیای قرمز باعث مرگ انسان نمی شود و درصد اینکه در بیمارستان هم بستری شوید کم می باشد اما حتما در پخت

آن دقت به خرج بدهید و آن را از چند ساعت قبل در آب بگذارید تا کامل خیس بخورد.

در آخر هم باید به سراغ یک مغز آجیل محبوب برویم، بادام هندی هم مانند بادام و گردو از یک پوسته سخت جدا می شود که آن را حتما باید تفت بدهید و به هیچ وجه خام مصرف

نکنید چرا که با وجود ترکیب آناکاردیک اسید در آن خطر واکنش های پوستی در اثر تماس با پوست انسان را دارد و همچنین مصرف آن هم آسیب های جدی به بدن می زند.