اگر یک فوران آتشفشانی مشابه فوران کوه Tambora در اندونزی در سال 1815 دوباره رخ دهد، زمین آماده چنین فاجعهای نیست.
بر اساس پیش بینیها، این فوران میتواند موجب آشوبهای اقلیمی عظیمی شود. این هشدارها از سوی دانشمندان در حالی مطرح میشود که به گفته Markus Stoffel، استاد برجسته اقلیم شناسی در دانشگاه Geneva، این که آیا چنین فورانی رخ خواهد داد یا نه، سؤال نیست، بلکه "کی" رخ خواهد داد.
کوه Tambora در سال 1815 یکی از بزرگ ترین فورانهای آتشفشانی تاریخ را تجربه کرد. فوران این کوه موجب پخش ذرات ریز در جو شد که نور خورشید را منعطف میکرد و دمای زمین را کاهش میداد. نتیجه آن چیزی بود که "سال بدون تابستان" نامیده شد. دما کاهش یافت، محصولات کشاورزی خراب شدند و میلیونها نفر در اثر گرسنگی و بیماری جان خود را از دست دادند.
این بار، اگر چنین فورانی رخ دهد، در دنیایی با ویژگیهای متفاوت از گذشته خواهد بود؛ دنیایی که از نظر جمعیت و گرم شدن ناشی از بحران اقلیمی تغییرات زیادی داشته است. این فوران نه تنها باعث سرد شدن زمین میشود، بلکه موجب هرج و مرج اقلیمی خواهد شد. در چنین شرایطی، انسانها هیچ برنامه ریزی برای مقابله با این بحران ندارند و با فاجعهای بیسابقه روبهرو خواهیم شد.
در این میان، اثرات گاز sulfur dioxide در فورانهای آتشفشانی بیشتر از گازهایی مانند carbon dioxide مورد توجه قرار دارد. این گاز میتواند ذرات معلقی در جو ایجاد کند که نور خورشید را منعطف کرده و دما را کاهش میدهند. از طرفی، این ذرات برای چند سال در جو باقی خواهند ماند و باعث کاهش دمای سطح زمین میشوند.
گرم شدن اقیانوسها و تغییرات آب و هوایی ناشی از آن نیز میتواند اثرات زیادی در افزایش یا کاهش شدت فورانهای آتشفشانی داشته باشد. دانشمندان همچنین بر این باورند که تغییرات شدید بارندگی ناشی از بحران اقلیمی میتواند موجب فعالسازی بیشتر آتشفشانها شود.
در نهایت، این سوال که آیا این فورانها به نفع ما خواهند بود یا خیر، همچنان مطرح است. هرچند ممکن است در ابتدا این اتفاق به نظر مفید بیاید، اما پیامدهای آن میتواند به مراتب فاجعهبارتر از آن چیزی باشد که تصور میشود.