تراکم بالای جمعیت، افزایش قیمت اجاره و افزایش بیخانمانی: بحران مسکن در منطقه پایتختی بروکسل عمیقاً ریشهدار است.
این موضوع در جدیدترین گزارش «مؤسسه آمار و تحلیل بروکسل» (BISA) که روز چهارشنبه منتشر شد، مشهود است. تقریباً یک سوم جمعیت بروکسل در مسکنهای بیش از حد شلوغ زندگی میکنند، در حالی که این رقم در سایر مناطق تنها ۳٪ است.
منطقه پایتختی بروکسل حدود ۶۰۲٬۰۰۰ واحد مسکونی برای ۵۷۵٬۰۰۰ خانواده دارد. اما این تعداد همچنان در حال افزایش است، که باعث فشار بر بازار مسکن در پایتخت میشود. این منطقه همچنین با درصد بالایی از مستأجران مواجه است (۶۲٪ از مسکنها)، در مقایسه با ۳۰٪ در فلاندر و ۳۶٪ در والونی.
این بازار محدود مسکن منجر به افزایش مداوم قیمتها شده است. منطقه بروکسل گرانترین مکان برای زندگی در کل کشور است. بهعنوان مثال، در سال ۲۰۲۳، میانگین اجارهبها برای قراردادهای جدید نسبت به سال قبل ۴٫۱٪ افزایش یافت.
این وضعیت به ویژه برای خانوارهای فقیرتر مشکلساز است. بر اساس گزارش OECD، ۴۰٪ از خانوارهای با کمترین درآمد تنها به ۱۰٪ از بازار اجاره دسترسی دارند. علاوه بر این، در سال ۲۰۲۳، ۲۸٪ از جمعیت بروکسل در خانوارهایی با درآمد زیر خط فقر زندگی میکردند، که سه برابر بیشتر از فلاندر است.
لیستهای انتظار
در حالی که قیمت مسکن همچنان در حال افزایش است و کمبودها بیشتر میشود، منطقه بروکسل با کمبود مسکن اجتماعی نیز مواجه است. عرضه از سال ۲۰۰۵ نسبتاً ثابت مانده، اما تقاضا در همان دوره بیش از دو برابر شده است.
در نتیجه، لیست انتظار برای مسکن اجتماعی همچنان طولانیتر میشود، با افزایشی ۹٪ در سال ۲۰۲۳، که به ۵۳٬۸۰۱ خانوار بروکسلی میرسد. در همان سال، ۶٬۳۵۴ ثبتنام جدید برای تخصیص مسکن اجتماعی انجام شد، که نسبت به سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰٪ افزایش داشته است.
بر اساس آخرین آمار SILC و Statbel، ۳۱٪ از جمعیت بروکسل در مسکنهای بیش از حد شلوغ زندگی میکنند، در حالی که این رقم در سایر مناطق کشور تنها ۳٪ است. ۱۰٪ از بروکسلیها در وضعیت «نیاز شدید به مسکن» قرار دارند.
این بدان معناست که از میان بروکسلیهایی که در مسکنهای بیش از حد شلوغ زندگی میکنند، بخش بزرگی نیز با مشکلات مسکنی دیگر مانند دیوارهای مرطوب یا سقفهای نشتکننده مواجه هستند.
وضعیتهای ناپایدار
وضعیت ناپایدار مسکن در بروکسل منجر به افزایش بیخانمانی شده است. در سال ۲۰۲۲، بروکسل ۷٬۱۳۴ فرد بیخانمان و بدون سرپناه را شمارش کرد، که ۹۷۷ نفر از آنها زیر سن قانونی بودند. ۲٬۴۰۰ نفر عملاً در خیابان زندگی میکردند، و بقیه در مراکز پذیرش، مؤسسات پزشکی، ساختمانهای اشغالشده یا نزد دیگران اقامت داشتند.
آمارهای جدیدتر هنوز در دسترس نیستند، اما «Bruss'Help» قبلاً ابراز نگرانی کرده بود که امسال این تعداد ممکن است به ۱۰٬۰۰۰ نفر برسد.
این وضعیت هزینههایی را برای جامعه به همراه دارد. محققان ULB، «Justine Carlier» و «Magali Verdonck»، محاسبه کردهاند که بیخانمانی سالانه بین ۳۰٬۰۰۰ تا ۸۵٬۰۰۰ یورو به ازای هر فرد هزینه دارد، بسته به مسیری که طی کردهاند و خدماتی که استفاده کردهاند.